Ağaç ve dua

Toprağa düşen bir tohum, bir ağaç olmak için Rabb’ine niyaz eder. ‘’Ta ki, senin güzel isimlerinin nakışlarını kendi kabiliyetimce göstereyim’’ der kendi lisanıyla.

Duasının kabulüyle beraber filiz olur, yer yüzüne çıkar. Tohum ağaç olur; ama dualar bitmez. Bu defa, her bahar yeniden yeşeren binlerce elini semaya açar.

Geceler ve gündüzler boyu, durmaksızın Rabb’ini zikreder, Ona dualar sunar. Yapraklar yapraklarla, ağaçlar ağaçlarla saf olur, öylece dualar eder.

Dualar kabul olur. Yeryüzüne rahmet iner. Ağaçlar, yapraklar, insanlar ve sayısız hayvanlar yağmurdan nasiplenir.

Ormanların yağmur çektiği, eskiden beri bilinen bir gerçektir. Son yıllarda ise, ilim dünyası bu konuda bir esrar perdesini daha araladı.

Bugün, bir çok ağaç türünün, yağmuru çekmekte hizmet gören bir bakteri türüne beşiklik ettiği biliniyor. Rüzgârla havaya savruldukları zaman, bu bakteriler, atmosferde bir nevi yağmur çekirdekleri vazifesini görüyorlar ve yağışı kolaylaştırıyorlar. Başka bir deyişle, bu bakteriler, kendilerine ev sahipliği yapan ağaçların bu iyiliğine karşı borçlarını yağmur duasıyla ödüyorlar.

Ve, musluğumuzdan akan suyun, yahut soframızdaki meyvenin ardındaki dua zinciri, dağ başındaki ağacın gövdesindeki bakterilere kadar uzanıyor.

Ağaç yağmur getirmez, yağmur için sadece dua eder. Zaten elinden başka bir şey gelmez. Çünkü suyun yanına gidemez. Fakat onun Rabbi, denizlerin suyunu kaldırır, gökte arıtır ve onun üzerine boşaltır.

Bir ağacın duası, bütün ağaçların, bütün bakterilerin ve bütün bitkilerin dualarıyla birlikte Arş’a yükselir. Duaların kabulünü bazen bir şimşek, bazen bir gök gürültüsü müjdeler. Bulutlarla beraber, herkesin duasına birden cevap gelir. Dua edenler çok, ama cevap veren Bir’dir.

(1) Bakıp da Görmediklerimiz. Ümit Şimşek. 1996

Ağacın duasını isterseniz bir de şiirin diliyle dinleyelim ne dersiniz?

AĞAÇ VE DUA

Pek derin hikmeti var toprağa düşmesinin

Bir tohum dua eder bir ağaç olmak için..

Gizli bir tertip var ki işlerin akışında

Ayna olur tohumlar her İsm’in nakışında..

Sâfiyet var kalbinde duasının özünde

Tohum filiz olarak görünür yer yüzünde..

Bir tekâmül seyri ki çabalar boşa gitmez

Tohumlar ağaç olur lâkin dualar bitmez..

Döner bahar yaprağı yeşilden pek çok tona

Hep Rabb’ini zikreder dualar sunar ona..

Kol koladır yapraklar en sâfi dualarla

Saf saf olur ansızın ağaçlar ağaçlarla..

Yağmurla nasiplenen binlerce tür canlı var

Rahmetin yağmasıyla kabul olur dualar..

Neden yağmur çekiyor? O çok engin ormanlar

Bu esrar perdesini bir gerçektir aralar..

Ağacın pek çok türü taşır bir cins bakteri

Bunlar ki atmosferde yağmur çekirdekleri..

Rüzgarla savrulunca bakteriler havaya

Bulutlar emir alır toplanarak semaya..

Ağaca minnetini ödüyor bu haliyle

Duası kabul olur döner yağmur diliyle..

Bakteri’de hava’da su’da ağaç’ta dağ’da

Bir dua zinciri ki uzar gider her yanda..

Ağaç yağmur getirmez sadece dua eder

Sadece onun Rabbi Yağ! deyip de emreder..

Bu İlâhi emirle denizden su kaldırır

Arıtarak göklerde tekrar onu boşaltır..

Hepsi bir başka dilden bilinmez ki neler der?

Ağaç bakteri bitki hâlis dualar eder..

Dualar birleşerek hepsi arş’a yükselir

Lûtf-u İlâhi ile bir cevap geliverir..

Ya bir gök gürültüsü ya da çakan bir şimşek

Belli ki gök yüzünden yağmur müjdeleyecek..

Bazan sessiz sedasız bulut dağı belirir

Herkesin duasına aniden cevap gelir..

Dua eden çok olur cevap veren se Bir’dir!

Yağmur’un sunulması İlâhi tecellidir..

Hikmet Erbıyık, Florya