Nefret hangi sorunu çözmüş?

Her yerde inkâr edilmez bir öfke, bir nefret hâkim. Hiç de bir bahar havasında olduğumuz söylenemez. Ekonomi, göçmenlik, galibiyet, mağlubiyet, kazanç, iş, stres, savaş, salgın, iklim, hastalık. O kadar çok sebep var ki. Adeta, insanlar öfkelenmekte haksız değil diyesiniz gelir.

..

Dünyanın üzerine dökülen tonlarca nefret ve öfke, iyi işleri sürekli olarak mahvediyor. Diyebiliriz ki öfkeyle başlayan her şey utançla bitiyor. Tabi vicdanı olan için. Bir akrep zehirlediği için suçlanamaz. Çünkü başka silahı yok. Sivrisineğe neden bataklıkta yaşıyorsun denir mi hiç. Bir bozukluk yoksa, öfke ve nefret dolan birisi vicdanı tarafından öyle ya da böyle yargılanır ve utanç duyar.

..

Açık bir haksızlık, suçluluk, arsızlık öfkeyi hak eder. Nefreti ve öfkeyi layık olana yöneltmek lazım. Ama doğrusunu isterseniz bu biraz zor bir iş. Kim, kime göre haksız, neye göre suçlu, kime göre düşman, gerçekten hak etti mi nefret ve öfkemizi?

..

Birçok sebep sayabiliriz bizi öfkelendiren. İçimizdeki nefreti körükleyen. Ancak ne bize ne etrafımıza nefretin hiçbir yararı yok.

..

Nefret; zayıfın öfkesi. Zayıflığın içimizdeki sesidir. O sese kulak vermek aptallıktır. Öfke sadece aptalların bağrında yaşar.

...

Bazı insanlardan onları tanımadığımız halde nefret ediyoruz ve bunun için onları hiç tanıyamayacağız. Bu önyargıyı aşan insanlar oysa ne dostluklar kazanıyor. Denir ya; en güzel dostluklar kavga ile başlar. Kavgayı doğuran nefret ve öfke bu şekilde kötülükten iyiliğe, dostluğa evrilmiştir.

..

Kızgınlık, zehir içip karşındakinin ölmesini beklemek gibidir. Hele bir de kızgınken konuşun; inanın ki pişman olacağınız en iyi konuşmayı yaparsınız.

..

“Nefrete nefretle karşılık vermek, nefreti çoğaltır, zaten yıldızlardan yoksun bir geceye daha derin bir karanlık katar. Karanlık, karanlığı defedemez; bunu yalnızca ışık yapabilir. Nefret, nefreti defedemez; “bunu başka bir şey yapabilir. Bunu arayıp bulmak lazım. Bunun müşterisi olmak lazım.

..

Kontrol altına alınmamış bir kanser gibi, nefret kişiliği aşındırır, kemirir.

..

Gerçek kahraman, kendi öfkesini ve nefretini yenen kişidir. Evet bunu yapabilen hem kendine karşı hem de başkalarına karşı bir kahramandır. Öfkeyi yenmek kolay değil.

..

Belki de çoğumuzun ihmal ettiği bir kural var; Nazik cevap gazabı yatıştırır, sert söz ise öfkeyi körükler. Oysa bunu başarabilenlere gıpta ile bakılır.

..

Öfkelenmek, başkalarının hatalarının intikamını kendimizden almaktır. Kendimize bu kötülüğü yapmak zorunda mıyız?

..

Hepimizin içinde savaşacak şeytanlar var; korku, nefret ve öfke gibi. Onları fethetmezsek, o zaman hayat bir trajedidir. Onları yenebilirsek, her günümüz bir zafer.