Pratik siyaset, gerçekleri görmezden gelmekten ibarettir

George Orwell derki; "Siyasi dil... yalanları doğru ve cinayeti saygın kılmak ve saf rüzgâra sağlam bir görünüm vermek için tasarlanmıştır." O kadar karanlık mı bizdeki ortam. O kadar karamsar mı?

Daha karamsar düşünen biri şöyle diyor; "Siyaset, bela arama, her yerde bulma, yanlış teşhis etme ve yanlış çarelere başvurma sanatıdır."

Seçimler sebebiyle adaylar bir konsept satmak istiyor. Olayları hikâye anlatma sanatını kullanarak aktarıyorlar. Etkileme sanatlarını kullanıyorlar. Vücut dili de dahil olmak üzere ikna teknikleri deniyorlar. Sözler ve umutlar veriyorlar. İnsanları özel hissettirmeye çalışıyorlar. Herkese kulak verdiklerini ispatlamak istiyorlar, güçlü olduklarını, her şeyi planladıklarını anlatmaya çalışıyorlar.

Medyada her zaman fark edilmelerini ve konuşulmalarını sağlamaya çalışıyorlar, kendilerini bu sebeple tanıtma ve kendilerini pazarlama çabasındalar.

Seçim olur da hile olmaz mı? Siyaset belki de hiçbir hazırlığın gerekli olmadığı düşünülen tek meslektir. Söyledikleri ve vaat ettikleri şeylere hazırlıkları olmayan siyasetçiler propaganda ve ikna konusunda bir hayli hazırlıklıdırlar. Seçmenleri ikna edebilmek için tüm yolları dener ve tüm tecrübelerden de yararlanırlar. Yazımızın ilerleyen kısmında çeşitli makalelerde alıntılar yaparak bir kısım hilelere yer verilmiştir.

Olumsuz ajitasyon; yanıtlayana kısa bir soru sorarsınız. Anket firmaları "İtme" terimini kullanır çünkü soru, bir kişinin bir siyasi aday veya girişim lehine belirli bir cevaba itileceği şekilde formüle edilir. Örnek: “Hala karınızı dövmeye devam ediyor musunuz?”

- Evet

- HAYIR

İstenen cevap itme yöntemi ile alındı

Nitelikli kullanıcılar, sosyal medyada kışkırtıcı sorular sormayı bilir ve bunları bir sivil protesto biçimi, bireysel yurtseverliğin bir ifadesi veya tamamen özel bir bakış açısı olarak sunar. Trol kiralama uygulaması yapan uluslararası ajanslar ve devlet daireleri olduğunu bilmeyen kalmadı artık.

Örnek: göçmenler

–Onları göçmenlerle birlikte bu ülkeden çıkarmalıyız. Dün biri akrabamı soydu!

….

Skandal materyaller; yazılarda, görsel materyallerde videolarda, satır aralarında muhatabın zihninde kalıcı olacak bazı mesajlar içermesine rağmen, birkaç karşıt görüş içerebilir ve kurgusal bir nesnellik yaratabilir.

Örnek:

Aslında ayrımcılığa uğramadığı halde birinin ayrımcılığına dair yalan bir haberle kitleler harekete geçirilebilir.

Yetki kullanmak; Ünlü bir aday, partiye muazzam deneyime sahip bir politikacıdan daha fazla oy getirecektir. İnsanlar bir alanda başarılı olanın her yerde başarılı olacağına inanırlar. Ama bu her zaman doğru değildir. Doğru olmadığını anlamak bazen çok pahalıya mal olmaktadır.

Basmakalıplaştırma; İnsanlar her soru hakkında kendi bakış açılarını oluşturmak için çok tembeldir. Bu nedenle, doğumlarından çok önce oluşturulmuş şablonları kullanırlar ve tartışılan sorunun daha derin bir analiziyle uğraşmazlar. Çoğu durumda, klişeler kendilerini, propagandacılar tarafından izleyicilerde arzu edilen bir tepkiye neden olmak için aktif olarak kullanılan etiketler, yanlış genellemeler olarak gösterir.

Örnek: Dış güçler, Yedi düvel, jeopolitik önem.

….

Şaşırtıcı ama belli bir bakış açısını yaymak için kamuoyunu oldukça başarılı bir şekilde yönetilebilir. Kamuoyunun bilgeliğine her zaman güvenebilir misiniz?

Örnek: Amerikan başkanlık seçimlerinde IRAK ve Afganistan savaşları üzerinden propagandalar yapılmış ancak Amerikan nüfusunun yüzde 40'ından fazlası Irak'ı bir dünya haritası üzerinde bulamamış.

Bir siyasetçinin olacakları tahmin etme yeteneği kadar seçildikten sonra bunun neden gerçekleşmediğini açıklayabilme yeteneğinin de olması gerekir. Bir yönü ile baktığımızda birkaç kişinin çıkarı için birçok kişinin çılgınlığından başka bir şey yaptığımız yok gibi.

“Siyaset: İlkeler çekişmesi kılığına giren çıkar çatışması.”

SON DAKİKA HABERLERİ

Nevzat Altun Diğer Yazıları