Müslümanım demek kişiyi kurtarmaz
Birgün sessizce göçüp gideceğiz bu dünyadan. Mesele ölüme inanmak değil, Ölüme hazırlanmaktır. Hiçbir kazanımımız Allah rızasıyla yaptıklarımızdan değerli değildir. Vicdan huzurunun değeri almak değil vermek bunu anlamıyoruz.
Paylaşmanın asaletinden, halkım aç bende açım diyen bir peygamberin (s.a.v) ümmeti olduğumuzdan haberi olmayanlar var. İnananlar imanı olanlar bir lokma ekmeğini bölüşmenin derdinde. Çünkü düz düzgün ahlaklı, vicdanlı, iyi insan olmayı öğütler.
Başkasının acısını hissetmeyene derdine derdine ortak olmayana insan demek doğru mu? Aslında istemeden de olsa yaptığımız hatalarımız vardır. Böyle olmasaydık razı olmayı bilseydik nasip olana şükredebilseydik kötü olurmuydu dünya?
Günahlarımızın bir bedeli mutlaka var. Müslümanım demek kişiyi kurtarmaz. Bu bedeli ya bu dünyada yada ahirette ödetecektir yaradan.
Kalplerimiz kötülüğe sürüklenip kirlenmesin günah işlemekten sakınalım, gönül kırmayalım, Günah manevi duygularımızı zedeler. Günah yaradanla aramıza giren açılmayan bir perdedir. Kalbimden bu hafta dökülenler.