Bu çocuklar bizim! Bu şehrin çocukları! Yalnız bırakamazsınız!

Belediye Derincespor’un final maçına sayılı saatler kaldı.
Her geçen an heyecan daha da arttırıyor.
Kesinlikle zor ve çatır çatır bir maç olacak.
Belediye Derincespor’un bu tarihi maçını inşallah Nokta TV olarak yayınlayacağız.
TRT Spor’un da yayın yapacağı belirtiliyor. Yayın akışında var.
Ancak TFF’ye an itibariyle resmi bir başvuruda bulunulmamış.
Bu konu ile ilgili bir kriz yaşamayız çünkü elimizde kapı gibi Naklen Yayın Belgesi var.
TV 8.5’ta Ruslarla birlikte bağıra bağıra yan yana maç anlatmıştık, TRT Spikeri ile de bağıra bağıra anlatırız!
Sorun yok bizim için…

OSCAR ALIRLAR
Ama bundan daha da önemlisi Derince’nin üst lige yükselmesidir.
İnanın bana tarihin belki de en baba geri dönüşlerinden birisine şahit olabiliriz.
2022 Aralık, 2023 Ocak gibi kulübün geleceği hakkında kimsenin bir fikri yoktu.
Bildiğiniz kaderine bırakılmıştı.
Yönetim bırakmadı, Mustafa hoca bırakmadı, Osman bırakmadı, yürekli hocalar ve futbolcular bırakmadı!

Ahmet Güntepe başkan bırakmadı, adam gibi dimdik duran yönetimi bırakmadı.
O kadar enteresan badireler atlattılar ki vallahi billahi yazsam kitap olur, 11 dalda Oscar alır!
Bu zahmete, çekilen eziyete ve yaşanan drama karşı elde edilen bu final gerçekten kelimelere sığmayacak bir olay.
Kaldı son 1..!
ALLAH (CC) izin verirse o kupa bu şehre gelecek!
2-3 gündür saha dışında yaşanan otobüs krizini anlatmaya gayret ettim.
Destek verenleri ayrıca kaleme alacağım.
Bu yazımda şunu ifade etmeye çalışıyorum.
Beyler… Derince bu şehrin ilçelerinden.
Aynı Kandıra gibi, Gebze gibi, Karamürsel gibi, Körfez gibi… Diğer tüm ilçelerimiz gibi.
Merkeze en yakın ilçe ve Kocaelispor’un filizlendiği, serpildiği, yıllarca ev sahipliği yaptığı yer burası.
Kısacası bizim için çok kıymetli.
Bırakın önünde “Belediye” yazmasını… Çok bir anlam ifade etmiyor… Zaten etseydi bugün bu kadar defalarca hançerlenmezdi…

Bakın… Bu insanlar bizim!
Mustafa abi bizim
Osman bizim
Hamza hoca bizim
Başak hoca bizim
Özgür hoca bizim
Ekrem hoca bizim
Oradaki çocukların hepsi bizim.
Volkan Mert’in, Muhammed Fatih’in, Uğurcan Bekçi’nin bebekliklerini bilirim…
Hasan, Furkan, Ümitcan, Tayfun, İsa, Furkan Yardım resmen elimizde büyüdü.
Daşdemir’i izlemek için özel olarak İsmetpaşa’ya giderdim.
Derince’nin bir diğer çocuğu Bertuğ iliklerine kadar mücadele etti.
Kaptan Mehmet Tosun, İlker, Berkay, İkikardeş, Kubi, Fatih bu şehrin evlatları oldu.
Abdulkerim ve Ahmet 40 yıllık İzmitli gibi, formaları her maç sırılsıklam!
Okan zaten bizim toprağın en yetenekli ürünü.
Melih ve Mehmet sakatlandı, operasyondan çıktı, ilk maça geldi, herkes çocukların üzerine atladı. Öyle seviliyorlar yani.
Genç Eren, Tarık, Mahsut, Yiğit, Alihan, Erdi… Her biri kardeşimiz…
Ahmet hocamız, Hasan Hüseyin hocamız, Yenal’ımız, Recep abimiz, Alaattin abimiz, Metin abimiz, Minik Onur’umuz, Uğur hocamız, Samet’imiz, Burhan’ımız, ablalarımız…
Faruk, Erdinç ve Ahmet başkanımız, yönetici ağabeylerimiz…
Her biri bizim canlarımız…
Arkadaşlar… Bu takım Kocaeli kokuyor, bu şehrin toprağı kokuyor…
Anlamıyor musunuz? Cenazelerimizde, cemiyetlerimizde, çarşıda pazarda, dağda bayırda, hemen hemen hepsi ile birlikte olacağız.
Bu takım iliklerine kadar 41..!
Boş verin siz sağın solun saçmalamasını, boş verin el alemin ne anlattığını.
Aç gezdiler, nefessiz kaldılar yine de yıkılmadılar.
Bu emeğin, bu inanmışlığın, bu yüce karakterlerin karşısında saygı duymayacağız da eğilmeyeceğiz de ne yapacağız!
O yüzden dostlar… Gelebiliyorsak, pazartesi Ankara Eryaman’dayız, gelemiyorsak da dualarımızla şehrimizdeyiz…
Bu adamlar, bu yürekler bu desteği fazlasıyla hak ediyor!
Dediğim gibi bu takım, bu çocuklar bizim! Bu şehrin çocukları! Yalnız bırakamazsınız!
Buna hakkınız yok!
Son bir şarkı kaldı söylenmedik!
Onu da biz söyleyeceğiz… Ve…
O KUPA BURAYA GELECEK!