Havadan para dağıtmak yerine keşke yerin altına baksak!

Nokta Gazetesi’nde fark yaratmak diye bir derdimiz var, bütün arkadaşlarımız bu yönde çalışmaya devam ediyor.

Değerli arkadaşımız Melih Can Şenol’un uzun zamandır sürdürdüğü çok önemli ve Kocaeli’de tek olan özel bir çalışması var. “Akademik Bakış” adını verdiğimiz bu proje ile alanında önemli çalışmalar yapan değerli akademisyenlerimizle söyleşiler yapıyoruz.

Bilmediğimiz pek çok yeni bilgi öğreniyor, bakış açımızı değiştiriyoruz. Her biri adede birer tez gibi olan bu söyleşilerle çok önemli bir görevi de üstlendiğimiz ifade etmek istiyorum. Önümüzdeki süreçte yine çok önemli konularla da “Akademik Bakış” gazetemizde olmaya devam edecek.

“Akademik Bakış”ın son konuğu KOÜ Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ayşe Çalık Ross oldu. Kendisi ile hiç tanışmamış olsam da yıllardır çalışmalarını yakından takip eder, yayınlarının okumaktan büyük keyif aldığım çok değerli bir akademisyendir.

KOÜ Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Ayşe Çalık Ross, Kocaeli’nin kültür mirasına ilişkin gazetemize çok önemli değerlendirmelerde bulundu.

Hasbelkader amatörce olsa bir kent tarihi üzerine uzun yıllardır bir şeyler yazar çizerim. Şimdilerde de Nokta TV’de dilim döndüğünce, bilgim yettiğince Kocaeli tarihindeki ilginç olayları anlatmaya çalışıyorum.

Kocaeli’nin ne kadar özel, ne kadar önemli bir kent olduğunu anlatmaya hiç gerek yok. Ama bizim temel sorunumuz işte bu değeri yeteri kadar parlatamamakta. Yerin altında yatan hazineyi ısrar görmemek, göstermemek için tüm çaba.

Sayın Ayşe Çalık Ross’un gazetemize yayınlanan son söyleşisinde söylediği bir konuya özellikle dikkat çekmek isterim.

Bildiğiniz gibi antik çağın en büyük tiyatro yapılarından biri bugün İzmit’te toprak altında yatıyor. Bizim yöneticilerimiz ise bu yapının gün yüzüne çıkması değil, çıkmaması için özel çaba sarf ediyor. Bu özel yapının ortaya çıkartılması için hiç kimse bir şey yapmıyor.

Hamutlarsınız, yıllar önce tiyatro yapısının bir merdiven bölümü ortaya çıkartılmış, daha sonra üzeri yeniden toprakla örtülmüştü. Neden? İşte kent yöneticilerin vizyonu bu, tarihe bakışı bu…

Bakın Ayşe hoca çok önemli bir şey söylüyor;

“Uzun yıllar boyunca yaptığımız çalışmalarda ortaya çıkartılan buluntular arasında antik tiyatro başı çekiyor. Bu tiyatro kentin en görsel yerinde bulunuyor. Sadece üzerindeki bitkilerin temizliği yapılıp ışıklandırılsa ortaya çıkacak. Yani orada büyük bir çalışma gerekmiyor. Yeterli işçi sayısı ve ödenek ile bir aylık bir iş sonucunda antik tiyatroyu görebilirsiniz”

İlk etapta öyle devasa paralara ihtiyaç yok. İzmit’teki eserlerin tamamını ortaya çıkartılması için elbette çok büyük para, insan gücü ve zamana ihtiyaç var ama hiç değilse Ayşe Çalık Ross’un sözlerine kulak verseniz, bu çalışmayı başlatsanız olmaz mı?

Mesela Büyükşehir Belediyesi’nin düzenlediği son reklam ihalesindeki havadan dağıtacağı 2 milyon 550 bin lirayı, İzmit’in tarihi zenginliklerine ayırsa olmaz mıydı?

Meseleye sadece para olarak bakmamak lazım elbette ama şunu çok eminim ki o 2 milyon 550 bin lira, kat ve kat fazlası ile bu kentte geri dönecekti…

Olmuyor işte. “Reklam mı, tarih mi” diye sorunca reklam diyor Büyükşehir’imiz…

Kentin makus kaderi elbet bir gün düzelecek, benim hala umudum var.

İzmit bir gün güzel ülkemizin en önemli tarih kenti olacak…