Tarihe tanıklık ettiren kulüp… Kocaelispor!

Kocaelispor Süper Lig’de...

Dile kolay tam 16 yıl sonra...

Kocaelispor’un 7-1 galip ayrıldığı Yeni Malatyaspor karşılaşması öncesi Nokta Gazetesi Spor Müdürü Erdem Övüç 14 Nisan 2025 tarihli yazısında şu ifadeleri kullanmış:

“2011-2012 sezonu…
Kocaelispor’un en karanlık dönemi.
30 gol atıp, 130 gol yediğimiz sezon…
Liseli kardeşlerimizle var olma çabası içinde bir kulüp...
Terkdilmiş, bir avuç yürekli taraftarın el uzattığı ancak önünü göremediği bir süreç…
İlk 3 maçta Çorum’a 5-0, İskenderun’a 2-0, Altay’a da 6-0 yenilmiştik.
Dördüncü haftaydı. Rakip Yeni Malatya… Tribünde sadece sporcu velileri ve merhum Bardakçı Ali, Tavukçu Necdet, 20-30 kişilik bir grup…
Maç başladı… Sanırsın ki Yunan – Türk savaşı.
Maçtayım, bu kulaklar şahit…
Malatya’daki futbolcular buldular çaresiz takımı “Bas-bas” sesleri.
İlk yarı skor 4-0 oldu ve maç o an bitti zaten.
Ceyhun Güray… Elleri belde, konuşamıyor.
Ne diyebilir ne anlatabilir ki?
70’lerde maç 9-0 oldu. Dayanamadım, Malatya’nın futbolcularına ağız dolusu salladım. Beni dışarı çıkardılar.
Hayatımda asla unutmayacağım bir maçtı.
Bu gibi travmalarla dolu bir yıldı...”

Ve bugün... İşte bu geri dönüş, bir tarihe tanıklık değil midir? Bu dönüşün her anında bulunan, her zorluğa katlanan, iyi günü, kötü günü, ihaneti gören, hepsini zihnine kaydedenler...

“Dahi fikirler” icat edildiğinde doğru yerde duranlar... Çok şanslılar. Dönüşün haklı yerinde duranların anlatacaklarından belki onlarca bölümlük belgesel çıkar. Çıkıyor da.

Sevinç, gözyaşı, hüzün, kan, ter...

O günlerde demişler “Kocaelispor artık bitti, neyi yazacaksın” diye Erdem Abi’ye...

“O günlerde “Bu takım tekrar Süper Lig’e çıkacak” deselerdi adamı oradan kovalardım, dahası döver kovalardım” diyor Kocaelispor’a gönül verenler.

Ama her düşüşün bir çıkışı da olur ya, öyle olmuş, oluyor ve oldu.

Çok zor günler yaşandı. 17 Ağustos 1999 Marmara Depremi'nde kentin yerle bir olmasının ardından Kocaelispor ligden çekilmedi. Kulübün kente borcuydu devam etmek. Devam ettiler... Yeşil siyahlı kulüp, 2011-2012 sezonunda 2. ligden düşecek takımlar arasında gösterilirken ligden çekilmek yerine alt yapıdaki 17-18 yaşındaki lise öğrencilerinden oluşan takımla ligin sonuna kadar mücadele etme kararı aldı.

Transfer yasakları, puan silme cezaları, hacizler, icralar... Sonunda profesyonel liglere veda ve Bölgesel Amatör Lig...

"Sevdanın ligi olmaz" denilerek amatör ligde kırılan seyirci rekorları...

Kapanma noktasındaki kulübe bir sahip çıkma ve 2015-2016 sezonu sonunda Eskişehir’de oynanan Sultangazispor karşılaşması sonucunda yeniden profesyonel liglere dönüş…

Bu dönüş yolcuğundan sevincin, rekorların yanında hüzün de vardı. 2016-17 sezonunda Play-Off finalinde Altay'a penaltılarla, devam eden sezonda Çorum FK’ya kaybedildi.

Kocaelispor, 2019-2020 yani Pandemi sezonunda bitime 5 hafta kala açık ara farkla lider olduğu grupta TFF tarafından şampiyon olarak tescil edildi ve 2. Lig'e yükseldi. Yükselişini sürdüren Kocaelispor, 2020-21 sezonunda Play-Off maçlarından 1. Lig'e çıkma başarısı gösterdi. Düştü, 2022-2023 sezonunda tekrar çıktı...

Zorluklar ve ayrılıklar da sevdaya dahildi.

Kocaelispor’a gönül verenler yıllarca şahit.

15 yıldır Kocaeli’de yaşayan ben, bu hikayeye bu kadar hakim değildim. Neredeyse 1 yıldır görev yaptığım Nokta Gazetesi’nde Kocaelispor’un kent için, gönül verenler için “ne ifade ettiğini” daha yakından kavradım.

Yukarıda yazdığım geri dönüşe gazeteci olarak bir kenarından tanıklık ettim.

Nokta’nın editörleri; Gamze Karaaslan, Murathan Birinci, Şevval Kul, Melih Can Şenol ve Sude Kalyoncuoğlu, muhabirleri; Serhat Güneş ve Eren Demirtürk, foto muhabiri Ali Köksal ve tabii ki Kocaelispor aşığı Erdem Övüç olarak zaman zaman can sıkan haberleri zaman zaman da müthiş galibiyetleri aktardık. Bu sürece bir yerinden omuz verdik. Omuzladık.

...Ve en iyisi için gayret gösteren Ahmet Akçaalan, Cansu Kızılkaya, Gülşah Yücel Ay, Hüseyin Davutoğlu ve Emirhan Akman’a teşekkürlerim ile bitirirken...

Bu yazımın sonunda görev aldığım Kocaelispor maçları için tasarladığım bazı görsellere yer vereceğim. Küçük de olsa bir tanıklık benimkisi... Bir not...